AquaCare Case - Valentin Vervack
 |
Valentin Vervack - Dental Bootcamp en Trident Tandartspraktijk Vervack |
Foto 1
Barsten zijn de dag van vandaag meer en meer aanwezig. Dankzij verschillende tools zoals vergroting, kleurstoffen, transilluminentie en zandstralers kunnen we ze op een voorspelbare manier detecteren en (preventief) behandelen.
Foto 2
Hier is te zien hoe mesiaal en distaal van de amalgaam restauraties op elementen 14-15 barsten ontstaan zijn. De marginale randen zijn gebroken, maar hier is het gissen hoe diep deze zouden lopen. Gelukkig is de patiënt symptoomloos.
Foto 3
Bij de initiële verwijdering van de oude restauraties wordt er gezandstraald met 29 micron aluminium oxide (AquaCare, 2 bar, 1-2 cm afstand) om de barsten beter te kunnen onderscheiden. Daarna wordt verder geboord door de barst te volgen, telkens controlerend op het verloop van de barst. We stoppen als de barst ophoudt.
Foto 4
In dit geval zien we een volledige verwijdering op de eerste premolaar en een partiële verwijdering op de tweede premolaar. Bij deze laatste werd beslist de barst te laten zitten aangezien deze volledig proper stond en geen open beeld vertoonde, maar ook omdat verdere verwijdering zou kunnen leiden tot pulpaverwikkeling of een moeilijker te isoleren situatie.
Foto 5
De pijltjes tonen het verloop van de barst aan (de fijne witte haarlijn is moeilijk zichtbaar maar wel aanwezig)
Foto 6
Na een laatste keer zandstralen met een aluminium oxide korrel dikte van 29 micron (AquaCare, 2 bar, 1-2 cm afstand), werd het glazuur geëtst en werden de adhesieve stappen geïnitieerd. Een IDS-techniek werd toegepast en het dentine van beide tanden werd volledig bedekt met een laagje glasvezel versterkte vloeibare composiet voor een glooiend binnenoppervlak. De randen zijn licht afgeschuind om een draagvlak te vormen voor een overlay.
Foto 7
Zijdelings zicht van de preparaties op de afgeschuinde delen aan de palatale en buccale zijden.
Foto 8
Digitale afdruk onder rubberdam uitgevoerd. De rubberdam is niet meer zichtbaar doordat deze softwarematig werd verwijderd. Er zijn kleine restanten van liquid dam meegescand, maar deze zijn ook simpel te verwijderen in het lab en vormen geen interferentie met de preparatie zoals te zien is in het uitvergrootte deel op de afbeelding.
Foto 9
Door dergelijke non-retentieve preparaties te gebruiken zijn voorlopige restauraties heel onvoorspelbaar. Als alternatief worden enkele druppeltjes liquid dam als space-maintainer gebruikt tussen de tanden in. De tanden zelf zijn beschermd door de IDS en mini-opbouw.
Foto 10
Enkele weken later ontvingen we de overlay restauraties Casus wordt vervolgd op de volgende pagina. via het tandtechnisch lab. De liquid dam stukken worden verwijdert en een nieuwe rubberdam is geplaatst. Zoals kan waargenomen worden laten de liquid dam stukjes duidelijke residues na die geëlimineerd moeten worden.
Foto 11
De preparaties worden gezandstraald met 29 micron aluminium oxide (AquaCare, 2 bar, 1-2 cm afstand). De buurtanden worden daarna in PTFE tabe gewikkeld en er worden brugflossen tussen de rubberdam en de tanden geraagd om makkelijk composiet resten te verwijderen.
Foto 12
Foto 13
Gebruik makende van verwarmde pasta-composiet worden beide overlays simultaan verkleefd. Hierbij opgemerkt dat de overlay van de tweede premolaar nog niet helemaal op zijn plaats staat omdat deze onder druk staan van de contactpunten. Door het gebruik van lichtuithardende composiet is er veel tijd om resten te verwijderen.
Foto 14
Onder een glycerine gel wordt het geheel voldoende lang uitgehard
Foto 15
Eindresultaat van de lithium discilicaat restauraties.
